W dniu 17.maja 2011r. odeszła od nas na zawsze p.Agnieszka Holesz znakomita śląska malarka żona matka i babcia. Znana była głównie z malowania swoich obrazów … igłą. Urodziła się w Świerklanach i jak każda śląska kobieta zajmowała się wychowywaniem pięciorga dzieci a potem wnuków. Całe swoje życie poświęciła właśnie rodzinie. Jej mąż Ludwik skutecznie zaraził ją swoją pasją malarską.

Malowanie a raczej haftowanie obrazów było całym Jej życiem i wielką przyjemnością. Tematy czerpała z otaczającego ją świata. Miałam szczęście osobiście poznać p.Agnieszkę podczas Dni Kultury Śląskiej w Jastrzębiu w 2009r. gdzie prezentowała swoje obrazy. Pasja z jaką opowiadała o swojej pracy twórczej pozostanie na długo w pamięci .Pani Agnieszka matka i nestorka rodu Holeszów miała w sobie to coś. Obrazy które haftowała są przepełnione samą miłością, a ciepło które z nim emanuje sprawia, że chce się do nich wracać i wracać. Tematy prac niby proste a jednocześnie takie bogate i niepowtarzalne. Scenki z codziennego życia śląskiej wsi utrwalone igłą są pełne kolorystyki. Sceny z przeszłości przekazują młodemu pokoleniu dziedzictwo swoich dziadków. Szacunek do pracy, miłości do ziemi rodzinnej dostarczają widzowi szeregu doznań nie tylko estetycznych. Przywołują wspomnienia z własnego dzieciństwa zwłaszcza tego starszego pokolenia, ponieważ p.Agnieszka włożyła tu całe swoje serce i miłość która jest najcenniejszym darem jakim matka może obdarować nie tylko swoje dzieci. Taka zwyczajna sobie Matka a jednocześnie taka Niezwyczajna. W Jej ślady poszli córka oraz wnuk z tym że każde z nich preferuje inny styl malarstwa. W Świerklanach znajduje się Galeria Rodziny Holeszów. Ich prace znajdują się w zbiorach niejednej koronowanej głowy. Cieszę się że było mi dane poznać p.Agnieszkę Holesz.

Portret – pamięci mamy malarki

Ostatni oddech z piersi Twej
uleciał w niebo niczym ptak
odeszłaś jak odchodzi dzień
pozostawiłaś nam swój świat

Gdy serce boli ściska żal
czy tam Ci dobrze daj mi znak
mamo mamusiu smutno patrz
wspomnienia ranią niczym bat

Czas zabrał z sobą cienie barw
ukrył w obrazach dawnych dni
zostawił ciepły ślad Twych rąk
w których prostota życia tkwi

Ilekroć spojrzę w ramy cień
balsamem duszy sekret mój
w pejzażu malowanych tęcz
zawsze odnajdę portret Twój

Autor: Regina Sobik
Zdjęcia: www.galeriarodzholesz.cba.pl