25 września br we Szkole Podstawowej pod mianym Ludwika Holesza w Świerklanach łodboł sie tref i pasowani na szkolorza bajtlow ze piyrszej klasy. Jednym s punktow programu było ogłoszyni not i wrynczyni geszynkow we konkursie na gawynda po ślonsku „A starka godała”. Konkurs kiery mo we założyniu filowani gwary ślonski i kultywowani ludowych łobyczajow boł łogłoszony bez Stowarzyszyni „Inicjatywa” przi wspołpracy s Urzyndym Gminy Świerklany.

Konkurs tyn jak i łońskigo roku pod przewodnictwym p.Bogumiły Szmit-Kruk rechtorki miejscowej szkoły pokozoł jak wiela talyntu drzymie we naszych szkolorzach .We tym roku brało w nim udział szternoście szkolorzy s Szkoły Podstawowej jak i Gimnazjum. Były gawyndy naszkryflane bez jednego uczestnika jak i bez wiyncy. Do kupy było łoziym gawynd a uczestnikow szternoście. S tego wyniko, że konkurs cieszy sie coroz wiynkszym powodzyniym i momy nadzieja, że na berok bydzie jeszcze wiyncy tych kierym gwara ślonsko je fest w zocy. Trza tu jeszcze dodać, że szkolorze zaskoczyli rechtorow jak i zaproszonych gości tym, że własnoryncznie namalowali wielki łobroz kieryn mogli my se łobejrzeć na szkolnej siyni .Niy było by w tym nic dziwnego ale płotno malowane było bez 150 szkolorzy. Jak łoni to zrobili, że im to tak fajnie wyszło !! ?. Co do gawynd te podomy we nastympnym wydaniu SZ a dzisioj ciepnymy pora fotografiji s tego wydarzynio jak i jedna s nagrodzonych
Regina Sobik

1. „O magicznyj ōberibie”
Witejcie moi roztomili. Dzisiej porozprowiom wom o magicznyj ōberibie. Bestōż słuchajcie:
Downo, downo tymu w naszyj wsi żoł se stary chłop Francek, kiery mioł swoi grzondki. Mioł tyż wiela bajtli i baba. W kożdo sobota jechoł na torg do Rybńika. Kieregoś dnia spotkoł tam handlyrza, kiery sprzedowoł nasiona ōberiby i godoł że som ône magiczne.
– Panoczku, mocie rychtyk ta ōberiba magiczno, bo jak niy to moja baba mje z tym wyciepnie i prasknie szmatom bez łeb, bo żech wszystki naszporowane kotloki na to wydoł! – pedzioł Francek.
– Ja, ja, dyć to je rychtyk fajno ōberiba. Jo żech se jom som posadził i fest piykno urosła. – fandzolił handlyrz.
Francik kupił nasiona ōberiby i wartko pojechoł ku chałupie. Pochwolył sie babie co se kupił, a jak ôna usłyszała, że wydoł na to wszystki naszporowane piniondze, to wziyła mietła i cołkie połednie za nim z tom mietłom lotała wele zagrody. Jak już sie zmachała poszła warzić łobiod. Francek posioł nasiona. A że było ciepło na dworze i co chwila padoł dyszcz, po tydniu urosła fest wielko i masno ōberiba. To co godoł handlyrz okozało sie prawdom. Chłop uznoł, że jak dalij bydzie howoł ōberiba, to zarobi na tym fura piniyndzy. Czakoł jeszcze dwa tydnie, a ōberiba rosła coroz bardzij. Kieregoś dnia jak prziszoł jom podloć, ôna nagle popykała i z wielkim hukiem sie rozleciała. Chciwy chłop ôstoł i bez magicznyj ōberiby i bez piniyndzy. Do tego baba zrobiła mu fest wielko haja.
Dejcie Se pozór na takich handlarzy i trzymejcie sie od nich z daleka.

Żródło: slonskoziymia.slonskogodka.com